De maord van Meulebrook

Toneel en zangspel in vier bedrijven, geïnspireerd op de moord  in Kapsalon “Huize Müllenbruch” op 30 augustus 1927.

In het spel wordt de sfeer van Roermond in de jaren twintig weergegeven. Het was in die jaren een zeer katholieke stad…. De kloosters verzorgde het onderwijs en trokken zich het lot van zieken en armen aan. De geestelijkheid en adel stonden in hoog aanzien….. De jaren twintig waren in West-Europa en Amerika een vrolijke tijd… men amuseerde zich… Men schafte een radio aan om te kunnen luisteren naar jazz, blues, en charleston, chansons uit Frankrijk en naar de “ Dreigrosschenoper “ uit Duitsland. Men ging naar de bioscoop om te kijken naar de stomme films met Rudolf Valentino, Charly Chaplin, Marlene Dietrich en Mickey Mouse. Ook de horrorfilms van Fritz Lang, “Dokter Mabuse” waren erg populair.

Het was ook de tijd van veranderende zeden, en de herontdekking van het lichaam. De mode hoefde niet meer te “verbergen” maar mocht “onthullen” met korte rok, lage taille, decolleté en jongensachtig kapsel. De emancipatie van de vrouw kwam goed op gang en daarmee ook de generatie-conflicten. Deze nieuwe stijl van leven ging uiteraard ook niet aan Roermond voorbij. Behalve veel kerken en kloosters had deze stad ook veel hotels, cafés en kroegen en naast de kerkelijke verenigingen ook veel wereldse ontspanningsverenigingen…..zoals de Societe Dramatique, De Schmookers, de Koninklijke Harmonie en fanfare St. Cornelius ( Katoenen dorp ), het Mannenkoor en Zang en muziek………. Men musiceerde, speelde toneel, maakte ieder jaar een Roermonds revue of voerde de Schinderhannes op. In een van die vele cafés, café Limburgia, ontmoet Gerard Müllenbruch, tijdens de carnevalsdagen, een zangeres; Celestine Lejeune uit Luik. De getrouwde Gerard wordt smoorverliefd. Zes maanden later eindigt deze romance in een drama. Tijdens een echtelijke ruzie vermoordt hij zijn echtgenote en probeert brand te stichten in zijn zaak.

De moordzaak houdt Roermond maandenlang bezig. Hoe kon doe deftige kapper, die de hele Roermondse “sjiek” tot zijn klanten mocht rekenen, tot zo’n verschrikkelijke daad komen. In dit toneel-zang-spel nemen wij u mee, naar Roermond anno 1927, de kapsalon van Müllenbruch ( Meulenbrook ), café Limburgia waar de Roermondse revue wordt gerepeteerd, de Schoenmakersstraat daags na de moord en de rechtszaak. Het proces trok grote aandacht. De officier eiste levenslang. In hoger beroep werd het 20 jaar. De publieke opinie was tegen Meulebrook hij had een zaak waar de betere gesitueerden kwamen en men vermoedde “ klassenjustitie “.

——————————————————————————————————————-

Uit dagblad De Limburger 1998

ROERMONDSE LIEFDESMOORD ALS TONEEL- EN ZANGSPEL
Roermond werd in 1927 opgeschrikt door een moord. Een kapper, die smoorverliefd was geworden op een Luikse zangeres, wurgde zijn vrouw. Op tekst en muziek van Jan Huyskens herleeft dit drama in 1999 in een luchtig zang- en muziekspel.

-Een getrouwd man houdt van een andere vrouw en vermoordt daarom zijn eigen wederhelft. Dit gegeven vormde de basis voor menige opera. Maar in Roermond wordt een dergelijke crime passionel, 72 jaar nadat het drama zich daadwerkelijk in de bisschopsstad afspeelde, verwerkt tot een toneel- en zangspel waarin vooral de Remunjse humor niet ontbreekt. Jan Huyskens schreef de tekst en de muziek voor De maord van Meulebrook (ondertitel: Ein leefdesdrama in de Sjoemaekersjtraot). Onder de regie van Hans Cremers herleeft het drama op 23, 24 en 25 september op het podium van TheaterHotel De Oranjerie.

“Hans Cremers liep in de jaren zeventig al met Meulebrook-plannen rond. Maar hij vond destijds geen schrijvers om zijn idee te verwezenlijken’, zegt Jan Huyskens. De auteur baseerde de inhoud van De maord van Meulebrook op drie bronnen: de in 1930 verschenen roman Schipbreuk te Luik van de Roermondse schrijver Jacob Hiegentlich, oude publicaties in de plaatselijke krant Maas- en Roerbode en een artikel van oud-journalist Piet Tummers in het Rura-jaarboek Spiegel van Roermond.

Kapper Gerard Müllenbruch, die in de stad Sjra Meulebrook werd genoemd, was ooit de Rudolf Valentino van Roermond. Het puikje van het Haagje van het zuiden’ was klant in zijn dames- en herensalon aan de Schoenmakersstraat. Hij raakte smoorverliefd op de Luikse zangeres Célestine Lejeune die optrad in café Limburgia. Toen zijn vrouw Maria hem te verstaan gaf niet van een maÎtresse te zijn gediend, vermoordde Gerard haar.

“In De maord van Meulebrook spreekt alleen het gewone Roermondse volk Remunjs plat. De plaatselijke chic en de rechterlijke macht heb ik Nederlands laten spreken, want een rechter kun je nu eenmaal niet tegen een verdachte laten zeggen: Zégk jông, waat höbse gedaon?’ Die tweetaligheid’ is ook nog eens functioneel, want het dialect is de commentaarstem van de burgerij. Met dit ruim twee uur durend toneel- en zangspel heb ik de figuur Meulebrook ook een beetje willen rehabiliteren’, vertelt Huyskens.

De maord van Meulebrook bestaat uit vier bedrijven die zich achtereenvolgens afspelen in de kapsalon van Müllenbruch, café Limburgia, de Schoenmakersstraat en de rechtbankzaal. Over de liedjes die de revue passeren, zegt Huyskens: “Célestine Lejeune laat ik oude klassiekers zingen als La vie en rose en Plaisir d’amour. Voor de dialectliedjes gebruikte ik de teksten die wijlen Driek Rademaekers ooit schreef op muziek van de eveneens overleden Theo Reynaerdts. Omdat de partituren van Reynaerdts verloren zijn gegaan, heb ik nieuwe muziek gecomponeerd.’

De hoofdrollen in De maord van Meulebrook (waarvan Hans Ebus de producent is) worden gespeeld en gezongen door Hans Nizet (Gerard Müllenbruch), Doreth Rovers (Maria Müllenbruch), Sabine van Cruchten-Huyskens (Célestine Lejeune) en Ton Hensen (de vriend van Müllenbruch). Medisch specialisten van het Laurentius Ziekenhuis kruipen in de huid van de magistraten bij de Roermondse rechtbank, met de neuroloog Gerard van Gool als rechtbankpresident Bolsius. Ook maken Ton Bierbaum en Vincent Mooren (ooit bekend als het duo Bibi & Vincent) hun comeback als de glazenwassers Sjarel en Harie. Andere bekende Roermondenaren die straks op het podium verschijnen, zijn Mathieu Mooren (als bon-vivant) en Lambert Zwanenberg (ooit kastelein Schwarze Peter in de komische opera Sjinderhannes, nu kastelein van café Limburgia). De overige acteurs en actrices worden geleverd door het Roermondse toneelgezelschap Speelgroep Gelre.