Decor weer tiptop in orde.
Generale achter de rök.
Kriebels in de boek, geroezemoes in de zaal, nog sjnel efkes de lìtste zinne herhale.
En den is ’t zo wied. Zaalleech oet, spotlights aan..
Tja, zo zoew ‘t venaovendj eigelik gaon. Helaas haje v’r det nog efkes in ‘t vèt.
Toch verdene ós sjpelers en regisseuse, alle vriejwilligers, sjponsore en geer, ós geleefde publiek, volges ós noe waal al ein sjtaonde ovatie.
Geweun, omdet idderein waal ein hert ónger de reem kènt gebroeke in deze vraemde tied. En omdet veer uch gaer laote weite det v’r aan uch dènke. Veer haope det geer allemaol nog gezóndj en waal zeentj dees daag.
Haaj uch, en haopelik kènne veer flot weer eine lach op uch gezich touvere!
Decor weer tiptop in orde.
Generale achter de rug.
Kriebels in de buik, geroezemoes in de zaal, nog snel even de laatste zinnen herhalen.
En dan is het zo ver. Zaallicht uit, spotlights aan…
Tja, zo zou het vanavond eigenlijk gaan. Helaas houden we dat nog eventjes tegoed.
Toch verdienen onze spelers en regisseuse, alle vrijwilligers, sponsoren en u, ons geliefde publiek, volgens ons nu wel al een staande ovatie.
Gewoon, omdat iedereen wel een hart onder de riem kan gebruiken in deze vreemde tijd. En omdat wij u graag laten weten dat wij aan u denken. Wij hopen dat u allemaal nog gezond en wel bent deze dagen.
‘Haaj uch’, en hopelijk kunnen wij snel weer een lach op uw gezicht toveren!
